Onzichtbare Trauma
Het is ok, niet ok te zijn
Onzichtbare pijn
In de huidige maatschappij is de druk om de schijn op te houden hoog, maar daarachter gaan trauma’s uit het verleden schuil. Deze hebben een enorme impact op ons leven. Die ervaringen, grote verliezen of kleine pijntjes, geven vorm aan onze mentale veerkracht. Waardoor we alleen nog maar “aan” staan en we de “uit” knop niet meer vinden. Maar intussen stapelen verborgen stress en negativiteit zich op, bewust en onbewust.
Diepgewortelde trauma
Trauma laat niet alleen een stempel achter op ons bewustzijn, maar ook op ons lichaam. Ook nadat we denken dat we allang zijn doorgegaan met het leven, zit er nog steeds negatieve energie in ons lichaam opgeslagen. Ons zenuwstelsel koppelt trauma aan emotioneel en fysiek ongemak, waardoor we voortdurend in de hoogste staat van paraatheid zijn — een overlevingsmodus die wordt getriggerd door herinneringen aan trauma’s uit het verleden, vaak zonder dat we dat doorhebben.
Hoe trauma het lichaam beïnvloedt
Verborgen trauma’s kunnen stilletjes ons fysieke, emotionele en mentale welzijn aantasten en kunnen zich meermaals manifesteren in ons leven. Van chronische pijn en spanning in het lichaam tot emotioneel leed zoals gevoelens van paniek en depressie. Deze symptomen zijn signalen van onderliggende trauma’s die aandacht verdienen. Een hoofd dat maar blijft piekeren, vermoeidheid en verandering van gedrag — het kan allemaal voortkomen uit de slopende effecten van deze verborgen trauma’s.
Wanneer kies je voor healing
Vaak negeren we wat ons lichaam ons verteld en blijven we onbewust. Het herkennen van de signalen is dus cruciaal. Of het nu gaat om aanhoudend fysiek ongemak, emotionele onrust of cognitieve uitdagingen zoals piekeren, het vinden van heling is essentieel. Ondanks de vele symptomen die trauma’s kunnen veroorzaken, zorgt het aanpakken van die onderliggende trauma’s voor een algeheel gevoel van welzijn en stelt het je in staat om te kunnen helen op een dieper niveau.
“Beheers niet alleen je trauma of pijn, heel ervan” ~ Ellen Pyle
